هوش مصنوعی خودروهای آینده را چگونه میبیند؟ (+عکس)
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۶۳۷۲۵
در قلمروی پیشرفت سریع خودروها، خودروهای امروزی، بهویژه خودروهای برقی از ویژگیهای پیشرفته برخوردار هستند. اکنون که در سال ۲۰۲۴ در آستانه فردا ایستادهایم، خالی از لطف نیست که نگاهی اجمالی به آنچه در راه است، بیندازیم.
به گزارش ایسنا، برای آشکار کردن آینده خودروها، بینش متخصصان در طراحی سیستمهای الکترومکانیکی در مورد مواد سازنده خودروها، هوش مصنوعی و منابع انرژی پایدار، راه را برای تصور خودروها در ۱۰، ۲۵ و ۵۰ سال آینده هموار کرده که اکنون توسط ربات هوش مصنوعی تصویرگر میدجرنی(Midjourney) به تصویر کشیده شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پیشبینی میشود در ۱۰ سال آینده، خودروها ظاهر آشنا و لوکس خود را حفظ کنند. مواد پیشرفته مانند فیبر کربن و گرافن میتوانند استحکام آنها را افزایش و وزن آنها را کاهش دهند و در نتیجه طراحیهای ساده و آیرودینامیکی ایجاد کنند.
فناوری OLED در چراغهای جلو و عقب متداولتر خواهد شد و نشانهای زیباییشناختی و بصری آیندهنگرانه برای خودروهای الکتریکی ارائه میکند.
فناوری حسگرها پیشرفت خواهد کرد و خودروها را قادر میکند تا موانع و شرایط جاده را به طور مؤثرتری حس کنند. دوربینهای پیشرفته و قابلیتهای تشخیص اشیاء نیز به رانندگی ایمنتر کمک میکند و نگرانیهایی مانند دید در شب را برطرف میکند.
فناوری لیدار (LiDAR) که در واقع یک حسگر اندازهگیری فاصله است، احتمالاً سبکتر میشود و مزایایی را برای سفرهای کوتاه، متوسط و طولانی ارائه میدهد.
نمایشگرهای واقعیت افزوده هاد(روبرویی) اطلاعات را بدون انحراف توجه راننده منتقل میکنند. این نمایشگرها میتوانند برای ارائه ویژگیهای تعاملی و همهجانبهتر تکامل یابند و به طور بالقوه ناوبری و ایمنی خودرو را بهبود بخشند.
سال ۲۰۴۸؛ طراحیهای تغییر یافته و انقلاب پایداردر ۲۵ سال آینده، خودروها احتمالا طراحیهای ماژولار با قابلیت تغییر شکل و واکنش به شرایط مختلف آب و هوایی خواهند داشت.
فناوری باتری حالت جامد نیز میتواند به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد و وسایل نقلیه الکتریکی را مقرونبهصرفهتر و با محیط زیست سازگارتر کند. واقعیت افزوده میتواند فراتر از سفارشیسازی بصری باشد و اطلاعات عملی را در نمای بیرونی خودرو ارائه دهد.
ادغام انرژی خورشیدی با صفحات خورشیدی سبکوزن و انعطافپذیر که به طور یکپارچه در سقف و بدنه خودرو ادغام میشوند، میتواند رایج شود.
همچنین استفاده از مواد خود تمیزشونده و خود ترمیمشونده مانند پلیمرها میتواند تلاشهای تعمیر و نگهداری را کاهش دهد و ظاهری کاملاً نو را تضمین کنند. نوآوری در پوشش خودروها نیز میتواند منجر به خودروهایی شود که به طور فعال و مؤثر خود را تمیز میکنند.
تا سال ۲۰۴۸، داشبوردهای واقعیت افزوده میتوانند تجزیه و تحلیل دادههای پیچیده را برای رانندگی با انرژی کارآمد ارائه دهند. وسایل نقلیه کاملاً خودران احتمالا به جریان اصلی تبدیل خواهند شد و از آرایههای حسگر پیشرفته و الگوریتمهای هوش مصنوعی برای به حداقل رساندن دخالت انسان استفاده میکنند.
شبکههای زیرساختی نیز میتوانند خودروها را قادر کنند تا علائم جادهای را به طور مستقل تشخیص دهند و به آنها واکنش نشان دهند.
سال ۲۰۷۳؛ وسایل نقلیه پرندهدر ۵۰ سال آینده، خودروها به شکل اساسی متحول میشوند و از فناوری عمودپرواز(VTOL) برای برخاستن و فرود عمودی استفاده میکنند. بنابراین احتمالا خودروهای پرنده رایج میشوند و بر سفرهای بینالمللی و همچنین حمل و نقل شخصی تأثیر میگذارند.
ضمن اینکه فناوری شناوری مغناطیسی میتواند سفرهای زمینی را متحول کند و حمل و نقل بدون اصطکاک و کم مصرفی را ارائه دهد.
شناوریِ مغناطیسی یا گرانگریزی روشی است که در آن یک شیء بدون هیچ پشتیبانی به جز میدان مغناطیسی به حالت شناور درآید. نیروی مغناطیسی برای مقابله با اثرات شتاب گرانشی و هر شتاب دیگری به کار میرود.
قطارهای مَگلِو گونهای از قطارها هستند که به شکل شناور در هوا در فاصله کمی از ریل حرکت میکنند و بدون دریافت مقاومت زیادی از محیط میتوانند با سرعتهای بسیار زیاد به پیش بروند. این قطارها برای حرکت خود از نیروی الکترومغناطیسی بهره میگیرند.
در مگلِو تماس با ریل وجود ندارد و قطارها به جای غلتیدن چرخها روی ریل با نیروی مغناطیسی در هوا شناور شده و به جلو رانده میشوند. در فناوری مگلِو، نیروی مغناطیسی، قطار را از زمین بلند میکند و با استفاده از موتور خطی و نه دوار، رانده میشود و در یک مسیر مشخص هدایت میکند.
همچنین مواد شفاف ممکن است زیبایی خودروها را بازتعریف کنند و ظاهری قابل سفارشیسازی ارائه دهند که به صلاحدید راننده به طور بالقوه میتواند در مواقع لزوم، مات شود.
فناوری شناوری مغناطیسی برای خودروها، میتواند آنها را به شکل نامحدود بالای سطح زمین نگه دارد، مشروط بر اینکه جاده مغناطیسی باشد.
همچنین خودروهای آینده احتمالا به طور فعال هوای داخل و خارج خودرو را تصفیه خواهند کرد.
رابطهای یکپارچه زیستی میتوانند تجربه رانندگی را بهبود بخشند و به رانندگان اجازه میدهند تا احساسات خودرو را احساس کنند. هوش مصنوعی میتواند احساسات را حس کند و خودرو را بیشتر به یک همراه در جاده تا یک ماشین بیروح و جان تبدیل کند.
ضمن اینکه اگر رایانش کوانتومی تا آن زمان در دسترس قرار گیرد، خودروها خواهند توانست بر اساس عوامل مختلف تصمیمات آنی برای تعیین بهترین مسیر بگیرند.
نقشه راه به سمت امکانات هیجانانگیزدر حالی که گاهی پیشبینیهای هوش مصنوعی و متخصصان متفاوت است، هر دو طرحهای بلندپروازانهای را در حوزه خودرو متصور هستند. همکاری بین تخصص انسانی و خلاقیت هوش مصنوعی طیفی از احتمالات را ایجاد میکند که حکایت از پیشرفتهای شگفتانگیز و نوآوریهای غیرمنتظره خواهند داشت.
۵۰ سال آینده نوید یک تحول قابل توجه در فناوری خودرو را میدهد. از ویژگیهای آشنا با ایمنی پیشرفته گرفته تا مفاهیم انقلابی مانند خودروهای پرنده که همگی آینده هیجانانگیزی از حمل و نقل را به ارمغان خواهند آورد.
بنابراین باید منتظر تحولات جذابی باشیم که هر دهه با خود به همراه خواهد آورد.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: هوش مصنوعی خودرو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۶۳۷۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرگ و زندگی ما به دست میدان مغناطیسی زمین است!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، بدون میدان مغناطیسی زمین ، پرتوهای خورشیدی میتوانند پوشش اتمسفر سیاره را بشکنند و باعث افزایش سطح تابش مضر در سطح زمین شوند. این تابش مضر میتواند به سلولهای زنده و جانداران آسیب برساند و در نتیجه، زمین نابارور و غیرقابل زندگی شود.
به نقل از تکراتو، بسیاری از عوامل باید به درستی با هم هماهنگ میشدند تا زمین برای سکونتگاه مناسب باشد. نه تنها باید سیاره دقیقاً در فاصله مناسبی از خورشید قرار داشته باشد، بلکه باید سنگی، دارای آب مایع در سطح (منظور جنس سیاره زمین که از سنگ است و در آن آب وجود دارد) و دارای مواد مناسب برای زندگی باشد و البته از میدان مغناطیسی نیرومندی برخوردار باشد که از تابش خطرناک خورشید و فضای بینستارهای جلوگیری کند تا به سطح نرسد.
ضعف میدان مغناطیسی زمین میتواند زمین را به سمت خشکسالی و تغییرات جوی بکشاند؟گرچه میدان مغناطیسی سیاره عمدتا ثابت است، اما در طول زمان نوساناتی هم دارد. در یک مطالعه جدید، دانشمندان دانشگاه راچستر نقطه ضعف آن را در تاریخ زمین شناسایی کردند که بسیار عجیب است. تصور کنید، زمانی که میدان مغناطیسی زمین ضعیف و اشعههای خورشیدی مستقیما به زمین میتابید، این اتفاق میلیونها سال قبل از پیدایش انسان رخ داد. عجیب اینجاست که این اتفاق باعث انقراض جمعی نشد. ممکن بود فکر کنیم که زمین در این شرایط نابارور میشود و حیات پیچیده نمیتواند پدیدار شود، اما به طرز عجیبی، زندگی ادامه پیدا کرد.
مواد باستانی به دلیل ذرات مغناطیسی در آنها وجود دارند، میتوانند تاریخچهای از قدرت میدان مغناطیسی زمین را در آن زمان نگه دارند. پژوهشگران راچستر این میدان مغناطیسی را در نمونههایی که از بلورهای فلدسپات و پیروکسن که مربوط به بیش از ۲ میلیارد سال پیش بود، با نمونههایی که از ۵۹۱ میلیون سال پیش باقی مانده را با یکدیگر مقایسه کردند. آنها متوجه شدند که نمونههای قدیمی رکوردی از میدان مغناطیسی با قدرت مشابه با امروز ثبت کردهاند، اما نمونههای جوان نشان دادند که میدان مغناطیسی در آن زمان فقط ۳٪ از قدرت فعلی خود بود؛ خیلی ضعیفتر چیزی که تاکنون میدانستیم.
برداشت یک هنرمند از دوره زمینشناختی ادیاکاران، زمانی که میدان مغناطیسی زمین در ضعیفترین تصویر دانشگاه روچستر بود / Michael Osadciwبه نظر میرسد که این میدان مغناطیسی ضعیف قبل از اینکه قدرت سابق خود را بازیابد، حداقل ۲۶ میلیون سال طول کشیده است. در این دوران، هسته داخلی زمین سخت و جامد و میدان مغناطیسی زمین تقویت شده بود. این اتفاق از دیدگاه تحقیقاتی تیم موردنظر ادامه یافته و تایید شده بود. به طور کلی، وقتی که هسته داخلی سیارهها سرد و جامد میشود، فرایندی به نام “تبدیل فوقالعاده” رخ میدهد که به تولید میدان مغناطیسی قوی کمک میکند. این میدان مغناطیسی قوی موجب استحکام و پایداری بیشتر میدان مغناطیسی زمین میشود، که از نظر زمینشناسی و زندگی روی زمین بسیار مهم است.
این جمله به معنای این است که وقتی که میدان مغناطیسی زمین ضعیف میشود، بیشتر تابشهای کیهانی به عمق جو زمین نفوذ میکنند. اگر این اتفاق امروز رخ دهد، احتمالاً موجب ایجاد حوادث انقراض جمعی موجودات زنده خواهد شد. اما به طرز جالبی، این نقطه ضعف تاریخی ممکن است در فرآیند تکامل نیاکان همه حیوانات مؤثر بوده باشد.
به طور توضیحی، وقتی که میدان مغناطیسی ضعیف میشود و بیشتر تابشهای کیهانی به سطح زمین میرسد، این باعث افزایش مقدار ذرات باردار در جو زمین میشود. این ذرات باردار میتوانند باعث ایجاد تغییرات شیمیایی در اتمسفر شوند، از جمله افزایش سطح اکسیژن. افزایش اکسیژن میتواند به تغییراتی در اکوسیستم زمین و نهایتاً به فرگشت حیوانات منجر شود. بنابراین، این نقطه ضعف ممکن است به نحوه فرگشت نیاکان حیوانات کمک کرده باشد و در پیشرفت آنها نقش داشته باشد.
دوره زمینشناختی ادیاکاران که از ۶۳۵ تا ۵۳۹ میلیون سال پیش به طول انجامید، مرحلهای کلیدی در فرگشت حیات روی زمین بود. در این دوره بود که اولین موجودات چندسلولی پیچیده ظاهر شدند، اما آنها به ندرت شبیه جانداران امروزی بودند و عمدتاشبیه دیسکها، لولهها، پرهها، دوناتها یا فقط “کیسههای خاکی پر از گل” بودند. در واقع، دانشمندان نمیتوانند حتی متوجه شوند که این جانداران، جلبکها، قارچها، یا نسخههای اولیه از گیاهان یا حیوانات بودند.
فسیلی عجیب از Dickinsonia، که در دوره ادیاکاران وجود داشته است. کشف شده توسط Shuhai Xiao از دانشگاه ویرجینیابه نظر میرسد بیشتر این گونههای عجیبالخلقه در دوره بعدی، کمبرین، از بین رفتند. در این دوره زمانی حیات شکوفایی عظیمی را شاهد بود و تعداد زیادی از گونههای مختلف و انواع تازه حیات به وجود آمدند. این اتفاق ممکن است به عنوان انقلابی در تاریخ زمین مطرح شود، زیرا شکلهای مختلفی از حیات ایجاد شد که تا پیش از آن وجود نداشت.
به طور ساده در واقع بعد از انفجار عظیمی که در دوره ادیاکاران رخ داد، اکسیژن در سطح زمین افزایش پیدا کرده و باعث شد موجوداتی که تا قبل از این وجود نداشتند به وجود بیایند.
به عبارتی وقتی میدان مغناطیسی زمین ضعیف میشود، بیشتر تابشهای خارجی میتوانند به جو زمین نفوذ کنند. این تابشها باعث باردار کردن ذرات جو میشوند و این ذرات میتوانند اتمهایی مانند هیدروژن را از جو برداشت کنند. اگر مقدار کافی از این اتمهای هیدروژن به فضا بروند، اتمهای اکسیژن در جو تجمع پیدا میکنند (بهجای اینکه با هیدروژن واکنش دهند و بخار آب تولید کنند). این افزایش اکسیژن در هوا به رشد و تقویت حیات کمک میکند.
اگر داستان ارائهشده درست باشد، نشان میدهد که شانس قابل توجهی وجود داشته است که زندگی پیشرفته قادر به فرگشت شود. اگر میدان مغناطیسی زمین به حالت ضعیف باقی میماند، زمین ممکن بود به جای حفظ آب و شرایط مساعد برای زندگی، به سمت شرایط مشابه مریخ امروز حرکت کند.
جان تاردونو، یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید: «اگر میدان مغناطیسی زمین بعد از دوره ادیاکاران به شدت ضعیف باقی میماند، احتمالاً زمین به شکلی که امروزه میبینیم، باقی نمیماند و ممکن بود به آرامی خشک شود و آب از سطح زمین ناپدید شود.»
۵۴۳۲۳
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903305